6 Şubat 2023… Türkiye tarihine “Asrın Felaketi” olarak geçen o karanlık gün. 11 şehir Kahramanmaş merkezli depremlerden etkilenirken, milyonlarca insanın hayatı bir daha asla eskisi gibi olamayacak şekilde değişti. Enkaz altında kalan bedenler kadar, çaresizliğe gömülen yürekler de vardı. Dünyanın dört bir yanından yardımlar gelirken en önemli hareket yine gurbetçilerimizden oldu. İşte tam o anlarda, bir umut ışığı yandı. O ışık, Gaziantepli Cuma Çökükoğlu’nun yüreğinden taşan iyilikle parladı.
Almanya'nın Münih kentinde yaşayan ve 1977 yılından buyana yaşamını orada sürdüren Gaziantepli Cuma Çökükoğlu, Gazete 27 İmtiyaz sahiplerinden Aslı Emektar'ı ziyaret ederek deprem döneminde yaşadıklarını anlattı. YARDIM ELİNİ UZATTI Münih’te yaşayan ve 1977’den bu yana orada çalışan Çökükoğlu, doğduğu toprakların acısını yüreğinde hissetti. Depremin yarattığı yıkımı öğrenir öğrenmez harekete geçti. Hiçbir makamdan destek beklemeden, kimseye haber vermeden, kendi imkanlarıyla seferber oldu. Çökükoğlu, çocukluk anılarının saklı olduğu Gaziantep’in Atalar Köyü’nden Nurdağı ve İslahiye’ye, Adıyaman’dan Besni’ye kadar en çok etkilenen bölgelere el uzattı. DEPREMZEDELERİN UMUDU OLDU Kamyonlara yüklediği gıda, su, soba ve daha pek çok hayati ihtiyaç malzemesiyle depremzedelere umut taşıdı. O, yardım eli bekleyen binlerce kişiye yetişirken, hiçbir kamera önünde görünmedi, hiçbir alkışa talip olmadı. Ama yardımların ulaştığı her evde, her çadırda, dualara karıştı adı. Kendisi ise hiçbir reklam yapmadan her zaman depremzedelerin yanında oldu. Olmaya devam ediyor. SESSİZ KALAMAZDIM “Burası benim memleketim. Onlar acı çekerken benim sessiz kalmam mümkün değildi,” dediği bilinir. Sadece bu cümle, onun ne kadar büyük bir kalbe sahip olduğunu anlatmaya yeter. Cuma Çökükoğlu, kilometrelerce öteden yola çıkarak insanlığa dair umudu yeniden hatırlattı. Bugün, Cuma Çökükoğlu’nu tanıyanlar onu “görünmez kahraman” olarak anıyor. Belki alkışları duymadı, manşetlerde yer almadı, ama depremzedelerin yüreğinde çoktan taht kurdu. Gaziantep ve çevresindeki insanlar, bir gün yeniden ayağa kalktıklarında, bu dayanışma ruhunu hiç unutmayacaklar.