Üç beş arkadaş öğle vakti yemek yaptırdık, oturduk yiyorduk.
Tam o sırada tanıdık biri girdi içeri;
“Afiyet olsun!” dedi.
Biz de ; “buyur beraber olsun” dedik.
Beyimiz önceleri biraz nazlanır gibi oldu ama...
Sonra “Yeni yemiştim! … Yiyecek yerim de yok!…
Hadi Tuz ekmek olsun, bir sokum alim bari” dedi, çöktü tepsinin başına.
Adam aç ölenmiş meğer!
Biz birkaç sokum almadan o sofrada ne var ne yok sildi süpürdü.
Hepimiz hayretler içinde olan biteni izlerken…
Bizim Metin Usta dayanamadı şakayla karışık;” Boşan da semerini yi lan! … İyi ki iştahın yokmuş!” Dedi.
Bizim ki pişkin pişkin; “valla yeiin güzeldi! Yapanın eline sağlık, yaptıranların kesenize bereket!” deyince…
Her zaman olduğu gibi Haci Baba bir Antep atasözüyle durumu özetledi;
“Oturmam diyen yatmış, yemem diyen sofranın pençiğini atmış!”
Hadi hepimize afiyet olsun!