Seçimler bitti ortalık sakinleşmeye başladı. İyi de oldu. Zira seçimler tüm dünyada böyle midir bilmiyorum ama ülkemizde hep bir gerginlik ve gerilme nedeni olmuş durumda. Bu yıllardır böyle. Tabi bunun en büyük sebebi seçimlere ve siyasi partilere haddinden fazla rol yüklememizdir. Seçimden önce de yazmıştım; “Seçimler yüzünden çevrenizdeki dostlarınızı kırmayın, siyasiler gelip geçicidir ancak komşuluklarınız ve dostlarınız kalıcıdır.”  diye. Hastalıklarınızda, cenazelerinizde sizinle beraber olacak olanlar yakın çevrenizdir. Ancak bu yazı ile ilgili birçok kişi tarafından ya mesaj aldım ya da konuşurken söz arasında yorumlar yapıldı. Yüz yüze konuştuklarımla dilimin döndüğü oranda izah etmeye çalıştım ki bu konuda çok başarılı olduğumu söyleyemem. Bu nedenle hem mesaj atanlara cevaben hem de sözlü olarak konuştuklarıma tekraren bir kez daha bu satırlarda bu konuyu izah etme ihtiyacı hissettim.

Özellikle bu seçimi bir hak batıl ya da ölüm kalım mücadelesi olarak görüp kendisinin tarafını destelemeyenleri din düşmanı, kâfir, vatan haini, cumhuriyet düşmanı, aptal veyahut yobaz ilan eden her iki tarafa oy vermiş dost bildiğim ama tüm dostluklarını siyasete(politikaya) bağlamış arkadaşlarıma bunun böyle olmadığını tekraren izah etmenin bana çok şeyler kaybettirebileceğini de biliyorum. Ama yarın hak divanına içim rahat bir şekilde çıkmak adına bunları yazmak ve söylemek zorundayım.

Her şeyden önce kimsenin kimseyi siyasal tercihlerinden aşağılamaya hakkı yok. Zira tercihler bildiğiniz doğrular doğrultusunda yapılır. Hayatın diğer noktalarında olduğu gibi siyasal düşüncelerde de tek bir doğru yoktur. Bu doğrular yaşantımız ve çevremizde konuşulanlar doğrultusunda şekillenir. Çevremizde konuşulanların çoğu da medya ve sosyal medyada dolaşanlar bilgilere göre şekilleniyor. (Medyada ve sosyal medyada dolaşan bilgilerin doğruluk süzgecinden geçirilmesi ile ilgili bir yazı da yazacağımı ifade ederek konuya devam etmek istiyorum.) Bununla beraber herkesin doğrusuna göre karar verdiğini kabul edip ona gereken saygıyı göstermek hem insanlığımızın hem de Müslümanlığımızın bir sonucudur. Net ifade ile benden olmayanı kötü ilan etmek gelişmemiş insan belirtisidir ve Hz Peygamber(SAV)’in metodolojisine terstir.

Tüm bu hadiselere hak batıl mücadelesi diye bakıp değerlendirirseniz sizden olmayanı kâfir ilan etmek gibi dini açıdan tehlikeli bir durumun içine düşersiniz ki Allah esirgesin bu sizin imanınızı zedeler. Bildiğim kadarıyla İslam’ın en hassas olduğu konuların başında iman konusu gelir.

Bir sahabi savaşta lailahe illellah dediği halde birisini öldürmüştü Resulüllah (sa) buna kızdı ve onu azarladı. Sahabi, ‘o bunu korkusundan söyledi’ deyince Resulüllah ‘kalbini yarıp baktın mı, sen kıyamette bunun hesabını nasıl vereceksin!’ dedi ve öfkeli bir halde bunu o kadar çok tekrarladı ki sahabi, keşke şu ana kadar Müslüman olmamış olsaydım diye temennide bulundu. (Ebu Davud,).Hadisesi bunun en büyük delilidir.

Ya da sana oy vermeyeni yobaz ilan edebilme yetkinliğini nerden alıyorsun. Eğer kast ettiğin kişinin inançları ise ben şunu net bir şekilde biliyorum ki sen de bunu bilmelisin. İslam’ın çağlar üstü öğretilerinin hiçbir yerinde yobazlık, softalık yoktur. Kuranı Kerim’de 49 yerde “Akletmez misiniz” der. Bu mana da bulundukları siyasi tercihler dolayısı ile birbirini ötekileştiren herkes benle ve ailemle dostluğunu kesebilir hatta bundan da memnuniyet duyarım. Her fikirden insanla oturup konuşup anlaşabilirim ama bana inançlarıma, fikirlerime, düşüncelerime tepeden bakıp aşağılayan ve aynı düşünmüyorum diye beni vatan haini ya da yobaz ilan eden hiç kimse ile anlaşmam söz konusu değil ve olamaz da.

Siz, siz olun fikri düşüncesi ne olursa olsun karşınızdaki kişiye saygı duyun lütfen. Size hakaret etmediği, sizin fikrinizi değiştirmek adına zor kullanmadığı müddetçe kardeşçe bir saygıyı herkes hak eder.

Yazının okunurluğunu artırmak adına devamını yazmak üzere burada bitiriyorum.